Sit with the shit!
Ik had deze week een soort onrust, verschrikkelijk irritant, ik werd er ook moe van! En ik kon het niet zo goed plaatsen. Zo druk ben ik toch niet? Ik doe toch wat ik leuk vind? Is het de stand van de maan? Krijg ik mijn maandelijkse periode? What's up?! Ik wil het altijd zo graag begrijpen en verklaren met mijn hoofd. Om het vervolgens te kunnen fixen want ik wil me goed voelen en doorrrrr.
Maar wat ik ook deed, ik zat steeds lager in mijn energie. Ik gaf daar wel redelijk aan toe, lekker op de bank hangen, verschrikkelijk op tijd naar bed, rustig aan doen.. Maar ondertussen merkte ik geen verbetering. Ik ging boeken lezen (drie door elkaar) podcasts luisteren, opruimen.. Van alles om het maar beter te maken. En je snapt al, ik was heel hard bezig! Bezig met iets wat er niet mocht zijn.
Vandaag had ik een inzicht. Laat ik maar eens gaan schrijven wat er in me opkomt, wat mij zo bezig houdt en misschien vind ik dan het antwoord. Zou het de tijd van het jaar zijn, heb ik een schop onder mijn kont nodig, wat is het?
En tijdens dat schrijven is het net of ik met iemand anders in gesprek ben, en er komen vanzelf altijd vragen. En terwijl ik schrijf lees ik dus precies wat ik nu eigenlijk aan het doen ben.
Ik ben aan het DOEN en niet aan het ZIJN. Ik mag er even helemaal oké mee zijn. Wees maar even verrot moe en daar weer boos over en verdrietig. Mag het even? Ik hoef toch niet in de actie? Ik hoef toch niet te analyseren waar het vandaan komt? Het is er gewoon. Het is er toch al, dus.. Sit with the shit woman!
Als ik me beter wil voelen moet ik beter worden in voelen! Dat is hét!
Er niks mee moeten, gewoon het er laten zijn. Let it be.
En ik oordeel daarna niet over mezelf omdat ik wéét waar het vandaan komt. Dit is dat persoontje Anka-in-hoofd die alles goed wil doen, die niet te weinig wil doen zodat er daarna door niemand een vinger gewezen kan worden dat ze te weinig heeft gedaan.
Dat hielp, en daarna, toen iemand vroeg hoe het met me ging en ik antwoordde: Nou, ik zit me toch een potje laag in mijn energie! Was de vermoeidheid al bijna helemaal opgelost!
Herkennen, erkennen en voelen. Het is simpel, maar niet makkelijk.
Was ik nu toch even zelf heel hard een bal onder water aan het drukken...🤗🙈
Nou, deze ervaring kan ook weer in de rugzak met Tools voor life 💪
Mooi, Anka! En wat een goede titel. Die blijft hangen. Daarmee bij mijn de boodschap ook. Super!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je reactie!
BeantwoordenVerwijderen